Je zal nu afscheid moeten nemen van een dierbare. Je moeder, een goede vriend of misschien wel je kind…
Wat hartverscheurend om dan niet omhelst te kunnen worden. Dat er slechts een handvol mensen aanwezig mag zijn.
Gelukkig worden families inventief; we laten ons zomaar niet uit het veld slaan.
Ik zag een prachtig afscheid op straat met alle buren in hun deuropening, op afstand. Er waren sprekers en applaus, muziek en vlaggen. Heel bijzonder!
Wat fijn voor déze familie dat hun moeder en oma wel omringd werd door dierbaren. De kerk zat vol, mensen zaten dicht bij elkaar, schouder aan schouder elkaar omhelzend.
Wat een bijzonder mens moet deze oude dame zijn geweest. De speeches, de woorden van de kleindochters, zo bijzonder. Ik kon aan alles merken dat de band onderling zo hecht was en dat het loslaten hen zwaar viel.
Er zijn tijdens een afscheid zoveel waardevolle, intieme foto’s te maken.
Zeker nu! Juist op afstand gemaakt, wat ik zo graag doe. Ook wil ik graag zo onzichtbaar mogelijk zijn. Dat men na afloop zegt: Ik heb je helemaal niet gezien…
